Rengini Seçtiği Sabah

O sabah hava yumuşaktı — güneş tam olarak doğmadan önce sizi saran türden bir sıcaklık.
Kendine bir fincan kahve doldurdu, önceki geceden kalma dalga sesleri hala zihninde yankılanıyordu. Yanındaki sandalyede, bir renk patlaması onu bekliyordu — en sevdiği kimono, fuşya ve limon yeşili tonlarında parıldıyordu.

Hiç düşünmedi.
Kimonoyu omuzlarına sardı ve anında bir hafiflik hissetti — sanki dünya çiçek açmaya karar vermiş gibiydi. Kumaş onunla birlikte hareket ediyor, balkona doğru yürürken müzik gibi akıyordu.

Dışarıda şehir yavaşça uyanıyordu — sessiz, altın rengi, canlı.
Ve o, basit ama güçlü bir şeyi fark ederek gülümsedi: güzellik her zaman aynadan gelmez. Bazen, bir rengin size hissettirdiklerinden gelir.

Orneta Kimono artık sadece bir kıyafet değildi. Bir ruh haliydi — her günün yumuşak, parlak ve neşeyle başlayabileceğini hatırlatan bir şeydi. Sonsuz yazlar, çıplak ayakla yürüyüşler, uzun kahvaltılar ve sadece kendin için giyindiğinde elde edebileceğin türden bir özgürlüğü fısıldıyordu.

Kemerini gevşekçe bağladı, pencereyi açtı ve ışığın içeri girmesine izin verdi.
Kahvesinin kokusu ile sabah esintisinin sesi arasında bir yerde, hatırladı — mutluluk her zaman bir tercihtir.
Ve bugün, o rengi seçti.

✨ Waquin Journal — güneş ışığı ve stil ile dokunmuş hikayeler.